Fabryka Snów

Na swoje szczęście Marciulionis wylądował szczęśliwie w Kalifornii, a tam, jak przystało na ojczyznę Fabryki Snów, lubią happy endy i taki koniec ma również ta historia. Ofertę złożyli mu Warriors, widząc w zawodniku idealne uzupełnienie ich tercetu Run TMC w osobach Tima Hardawaya, Chrisa Mullina i Mitcha Richmonda, który na własne oczy obserwował warsztat Litwina podczas potyczki w Seulu (w drużynie USA grali wtedy jeszcze David Robinson, Dan Majerle, Charles E. Smith, IV, J. R. Reid, Willie Anderson, Bimbo Coles,  Jeff Grayer, Charles D. Smith, Stacey Augmon i Danny Manning).

Niestety, od 1993 roku zaczęły się odzywać kontuzje. Po Golden State Marciulionis zaliczył jeszcze po sezonie w Seattle, Sacramento i Denver. Nie odzyskał już dawnej sprawności, jednak pamięć o nim pozostała.

W międzyczasie rozpadł się ZSRR, co na nowo otworzyło mu drzwi do reprezentacji. Zawodnik wykorzystał wszystkie swoje międzynarodowe koneksje, by Litwa, świeżo wybiwszy się na niepodległość, mogła wziąć udział w Igrzyskach w Barcelonie. W tym momencie historia robi się nieco rockowa, ponieważ sponsorem koszykarskiej reprezentacji Litwinów na Olimpiadzie została… grupa Grateful Dead, prywatnie dobrzy przyjaciele Sarunasa. To właśnie oni byli pomysłodawcami świetnych i super-nowatorskich jak na ówczesne czasy strojów drużyny:

The Other Dream Team

Brąz wywalczony przez Litwinów odebrany był jako wielki sukces tego małego państewka, tym bardziej, że w walce o medal pokonali… Rosję. Zanim jednak to się stało, ulubieńcy kibiców doznali srogiego lania od Dream Team USA. W półfinale ulegli stosunkiem punktów 127-76. Marculionisem w obronie zajął się osobiście sam Michael Jordan, więc raczej nie mogło skończyć się inaczej…

[vsw id=”E2ckZBLdZPA” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Na pocieszenie zostało Marciulionisowi srebro z Eurobasketu w 1995 i tytuł MVP Turnieju wywalczony w wielkim stylu. Po przejściu na sportową emeryturę Sarunas otworzył hotel w Wilnie. Rozpoczął też prężną działalność w Europie, stając się fundatorem Litewskiej Ligi Koszykówki oraz komisarzem Północnoeuropejskiej Ligi Koszykówki (NEBL). Finał tej historii już znacie i jest nim wejście do Hall-of-Fame. Niestety, pamięć kibiców koszykówki w Europie jest dobra, ale krótka i dziś o wiele bardziej docenia się legendy NBA ze Starego Kontynentu za oceanem niż tu. Niemniej uważam, że warto wspominać takich graczy, bo nie ma wątpliwości, że na to zasługują.

Okładka “The Other Dream Team” nawiązująca do stylistyki grupy Grateful Dead, sponsora Litwinów w Barcelonie

slogan towarzyszący promocji filmu:

Czasem brąz ma smak słodszy niż złoto…

[BLC]