WTMW.

Na początek słowo wyjaśnienia: seria pod tytułem “Na przypale albo wcale” nie będzie kontynuowana. Dziękuję BLC za dziesięć lat umilania nam kolejnych niedziel oraz pięćset dziewiętnaście świetnych odcinków NPAW, a Wam za wspólnie spędzony czas. Jeśli chcecie coś przekazać Robertowi, podzielić się wspomnieniem z okresu tejże ostatniej dekady, zapraszam do komentarzy, z pewnością będzie mu miło. Jeśli zaś wpadliście po cotygodniowe Shaqtin’ a Fool, proszę bardzo:

Kolejny mecz finałowy w nocy z poniedziałku na wtorek. Miami Heat są w głębokim dołku, którego ściany są śliskie i wydostać się nie sposób. Historia ligi zna trzydzieści sześć takich (1-3) przypadków. Tylko raz ekipie NBA udało się wygrzebać z jamy i sięgnąć po mistrzowski tytuł. Byli to oczywiście Cleveland Cavaliers 2016 roku dowodzeni przez LeBrona Jamesa i Kyrie Irvinga. Jest jednak nadzieja, zarówno w tamtej ekipie Cavs co w dzisiejszych Heat występuje ten sam zawodnik…

Wiemy, że wszystko jest możliwe. Już kiedyś zostało zrobione. Byłem częścią tamtej historii [Kevin Love]

A skoro już mowa o KL, przedwczoraj po raz pierwszy w życiu został ojcem. Gratulujemy! Mamusią jest żona zawodnika o wdzięcznym imieniu Kate, przed laty wzięta modelka, pozująca między innymi w stroju kąpielowym dla magazyny Sports Illustrated.

Raptors have a new head coach

Kolejne doniesienia dotyczą nowego szkoleniowca Toronto Raptors, gdzie następcą Nicka Nurse’a oficjalnie namaszczony został Darko Rajakovic, dotychczasowy asystent w Memphis Grizzlies. Co wiemy? 44 lata. Przez osiem sezonów prowadził młodzieżówkę Crvena Zvezda w Belgradzie. Następnie, przez siedem lat był skautem na liście płac San Antonio Spurs. Pierwsze szlify jako główny szkoleniowiec seniorskich zespołów zbierał w Hiszpanii, następnie pracował jako trener zaplecza OKC Thunder w G-League. Wreszcie był asystentem w Oklahomie, Phoenix i Memphis. 

Powszechnie znany jest z oka do młodych zawodników oraz pracy nad rozwojem ich potencjału, co zresztą wydaje się priorytetem w Toronto oraz głównym zarzutem stawianym poprzednikowi. Jak zatem prezentuje się skład Raptors na tę chwilę? 

• Pascal Siakam wkracza w rok kontraktowy
• ! Fred VanVleet ma ponadto “opcję gracza”
• ! Gary Trent Junior to samo, możliwość wypowiedzenia umowy
• OG Anunoby “opcję gracza” ma dopiero za rok
• Scottie Barnes to rookie kontrakt jeszcze przez dwa sezony
• Chris Boucher dwa lata
• Precious Achiuwa rok, następnie zastrzeżony free agent
• ? Thaddeus Young, niegwarantowana umowa, stąd znak zapytania

Niezastrzeżonym free-agentem jest Jakob Poeltl sprowadzony z San Antonio (za pick I rundy draftu) oraz Will Barton. Nie mam zielonego pojęciu co zamierzają kadrowo poczynić w Kanadzie. Skład jest kuriozalnie niezbilansowany. VanVleet i Trent Junior prawdopodobnie zmienią barwy klubowe, a to oznacza, że w składzie nie ma ANI JEDNEGO gracza obwodowego. Jest jeden rasowy center bez ważnego kontraktu oraz cały zastęp atletów, którzy mają rzekomo stanowić o sile Raptors. Moim zdaniem szykują się GRUBE zmiany, nie wykluczałbym na pewno transferu Siakama. Po pierwsze trzeba mu będzie zaraz zapłacić 200 milionów, po drugie z miesiąca na miesiąc będzie coraz bardziej wchodził w paradę Scottiemu Barnesowi. Ogrom pytań, ogrom pracy. Spodziewam się pozostania w składzie Poeltla, poza tym Raptors to inwestycja z conajmniej trzyletnim okresem zwrotu.

FVV on the move

Gdzie by się przydał 29-letni VanVleet? A gdzieżby się NIE przydał? Jeden z najmądrzejszych, najlepszych technicznie, najciężej pracujących zawodników ligi. Zobaczcie jaki skok poczynił Jalen Brunson przechodząc z Dallas do Nowego Jorku. VanVleet ma identyczne warunki fizyczne ale i znacząco większy przebieg (jest trzy lata starszy od Brunsona). Co więcej, od lat operował w systemie pozbawionym spacingu, wydaje się nie mieć takiego ciągu na kosz co JB, ale to raczej kwestia układu boiskowego. Kibicuję obu panom, myślę że czas VanVleeta w Toronto się skończył. Dla rozwoju zawodowego zalecana jest zmiana. Docenią go na pewno, ofert nie powinno zabraknąć.

Ricky Rubio wraca do domu

Czy zdajecie sobie sprawę, że ten cherubinek, cudowne dziecko koszykówki, ma już (rocznikowo) 33 lata. Po serii poważnych kontuzji coraz trudniej odnaleźć się Ricky’emu Rubio w równie intensywnej, co niepoważnej momentami rundzie zasadniczej NBA. Ten sezon był przełomowy dla Hiszpana, grał mało, grał słabo.

Usprawiedliwieniem jest na pewno brak kompetencji rzutowych starterów na pozycjach SF-PF-C oraz skrajnie indywidualny styl gry Donovana Mitchella. Nie poszło to w odpowiednią stronę w minionym sezonie. Trener także przestał ogarniać. Co nie zmienia faktu, że dla Rubio był to fatalny rok. Pudłował rzuty, a intelektem i doświadczeniem nie był w stanie nadrobić strat szybkości i sprawności na bronionej połowie. Stąd takie, a nie inne oświadczenie:

Kiedy opuszczałem Europę dla USA moją ideą było wrócić pewnego dnia. Nie wiem, w jakim miejscu bedę fizycznie i mentalnie, ale nadal chcę rywalizować, a moje dni w NBA zbliżają się do końca [Rubio]

Dobrej nocy, everybody. B