WTMW.

Raptors 116 Hornets 101

Dla ekipy Nicka Nurse’a to szósta z rzędu wygrana, a zaliczający doskonały fragment sezonu Pascal Siakam (24 punkty 11 zbiórek 8 asyst 10/16 z gry) został zasłużenie namaszczony Graczem Tygodnia.

Jednocześnie LaMelo Balla tylnymi drzwiami (osobisty wybór komisarza) powołano na zastępstwo do All-Star Game za kontuzjowanego Kevina Duranta. Jest trzecim najmłodszym (20 lat 170 dni) All-Starem w historii. Czy zasłużył? A w życiu! Jarrett Allen zasłużył. Ten jednak nie ma 8 milionów followersów na Instagramie i nigdy nie występował w reality show.

Faktem jest, że Toronto kontrolowało wydarzenia w tym meczu. Energią i zaangażowaniem zjedli rywali. Gordon Hayward nie może dojść do siebie po przerwie, zdrowie mu szwankuje, napastliwi Raptors odcinali go od ulubionych klepek, a po sześciu minutach zszedł z placu z podkręconą kostką.

To oczywiście tylko czubek góry lodowej w Charlotte: Ish Smith stracił skuteczność co przy 183 cm wzrostu i 78 kg wagi go dyskwalifikuje. James Bouknight popadł w niełaskę trenera/ boli go nadgarstek. Cody Martin ma problem ze ścięgnem Achillesa, a Jalen McDaniels z kostką. Co za tym idzie Hornets grali de facto w sześciu.

Heat 121 Wizards 100

39:24 – gospodarze mają słabą głowę toteż wymiękli już po pierwszej ćwiartce (picia). Miami robi swoje nawet bez lidera “usage rate” czyli gościa najczęściej kończącego akcje, Tylera Herro. Czarodziejów pozbawionych Beala i Gafforda stuknęli nader łatwo i żeby nikomu na odcisk nie nadepnąć może nie będę się rozpisywał. Dość powiedzieć, ze przewaga dochodził do 35 oczek.

Wizards mogli być inspiracją na początku sezonu, obecnie są dołujący, a ich lider na rozegraniu Spencer Dinwiddie (4 punkty 2/6 z gry 6 asyst) prędko musi poszukać sobie nowego domu, bo kibice go na kopach wyniosą sami. Frustracje jak wiadomo rodzą złość stąd pod koniec meczu doszło do nieprzyjemnego incydentu za ławką gospodarzy. Jeden z kibiców zdaje się pozwolił sobie na zbyt wiele…

Suns 127 Bulls 124

Mecz nie był wyrównany jakby na to wskazywał wynik końcowy. Zach LaVine (32 punkty 6 zbiórek 8 asyst) i Coby White (13 punktów) wrócili co prawda przywracając obwód Chicago do stanu używalności, a DeMar DeRozan (38 punktów 16/27 z gry) rozegrał kolejny koncert, ale organizacyjnie wciąż nie mieli podejścia do liderów ligi. Przede wszystkim defensywnie. Pozycje jakie za linią 7.24 metra osiągali Suns nie przystoją zespołowi z aspiracjami do tytułu. Bulls chyba jako pierwsi w tym sezonie nie podwajali Bookera, efekt?

62:44 po dwudziestu minutach, 88:61 po minutach trzydziestu, czytaj: goście z Arizony rozpracowali gospodarzy całkowicie. W rolach głównych wystąpili klasycznie Booker (38 punktów 5 asyst 5/10 zza łuku) i Chris Paul (19 punktów 11 asyst) jednak aż sześciu graczy PHX może pochwalić się dwucyfrowym dorobkiem.

Oczywiście Bulls to ambitna grupa, DeRozan oczadział w IV kwarcie przeto w pewnym momencie doszli na dziesięć oczek, a mecz poddali dopiero na dwie minuty do końca, przy stanie 112:127. Na plac wstąpiła głęboka rezerwa (Malcolm Hill, Alfonzo McKinnie, Matt Thomas, Tony Bradley) zdobywając ostatnie dwanaście punktów meczu.

Warriors 110 Thunder 98

Rosną minuty spędzane na placu przez Klaya Thompsona, co umożliwia zawodnikowi lepsze wejście w rytm strzelecki. Chłop konsekwentnie pracuje, skuteczność wciąż pozostawia do rzucenia, ale 21 punktów przy nazwisku jest, a to najwięcej w całej ekipie.

Młodzi gospodarze o dziwo postawili utytułowanym Dubs ciężkie warunki (w jednej sekwencji sześć razy ponawiali akcję) ale koniec końców Kevon Looney błysnął jako obrońca, a Splash Bros dołożyli po trójce czym ostatecznie odprawili miejscowych. To już dziewiąte zwycięstwo z rzędu co zważywszy brak Draymonda Greena, musi robić wrażenie nawet na sceptykach koszykówki spod brandu Golden State. Największą zmianę widać u Stepha, który mniej się skupia na zdobyczach strzeleckich, a więcej (siłą rzeczy) na robieniu gry kolegom. Dziś był bliski triple-double: 18 punktów 9 zbiórek 10 asyst. Z każdym rozegranym meczem w zawodzie coraz ciekawiej wygląda także rookie Kuminga. Będą z niego ludzie, myślę że już w nadchodzących playoffs będzie istotną postacią. Zobaczcie ten putback, znaczy dobitkę:

Po stronie OKC wielka kariera przed Joshem Giddeyem (16/11/7). Nie ma wielce sprawnych partnerów, ale jakością decyzji (przeciwieństwo Juliusa Randle) i wszechstronnością ofensywną i tak się zaznacza. Lu Dort bardzo dobrze dysponowany jest ostatnimi czasy plus gra zadziorny defense przed 40 minut. Ma chłopak zdrowie.

Knicks 104 Jazz 113

Julius Randle (30 punktów 6 zbiórek 5 asyst) ma dość. Waszej uwadze polecam “interakcję” z asystentem trenera, który na laptopie chciał wskazać zawodnikowi element do poprawy… To się musi skończyć transferem, Julius nie trzyma ciśnienia oraz ma ograniczenia natury mentalnej: jak się zaweźmie na podanie to szuka podania nawet gdyby obręcz stała otworem, a gdy sobie ustali, że rzuci, to choćby go potrajali…

Julius Randle 😳

(h/t @AhnFireDigital) pic.twitter.com/64DVcHbYHo

— NBA Central (@TheNBACentral) February 7, 2022

Jazz wystąpili bez Goberta, na środku obrony podrygiwał gamoniowaty Udoka Azubuike na zmianę z Hassanem Whitesidem toteż Mitchell Robinson w ramach wywalczonych 19 punktów i 21 zbiórek wygarnął aż dziesięć piłek z atakowanej tablicy, a pozycje rzutowe dawało się wypracować niezłe. Gorzej ze skutecznością: 8/33 zza łuku nie przekonało nikogo. Rose’a nie ma. Grimes wpadł na ścianę dla pierwszoroczniaków. Quickley jest w brzydkim dołku jako strzelec. Noel nie miał dnia, niewiele minut dostał w związku z czym Robinson był zajechany pod koniec. Wszystko to złożyło się na fatalną końcówkę, wszystko się rozjechało ekipie nowojorskiej.

Nie żeby Jazz mieli się obecnie czym chwalić, ale panowie Mitchell (32/7/6/4) Bogdanovic (20/4) Clarkson (16) i Conley (18/3/7) są znacznie bardziej utalentowani/ wyszkoleni ofensywnie niż dowolny gracz NYK. Ostatnie pięć minut to seria 11:1 dla gospodarzy.

Grupa typera

Jak mówiłem wczoraj, okres zimowego przesilenia za nami, wkraczamy w kluczową część sezonu. Zainteresowanych dołączeniem do grupy zapraszam na maila:

gwiazdybasketu@gmail.com

BTW jak mój angielski panowie filolodzy?

Dobrego dnia wszystkim!

Dziękuję panu Mariuszowi B za symboliczną cegiełkę na GWBA.