Born ready

I jak to zwykle bywa – schody zaczęły się, gdy Stephenson zapragnął spróbować swych sił w młodzieżowej reprezentacji USA. W trakcie rekrutacji okazało się, że nasz bohater ma kilka problemów natury prawnej – jeszcze w szkole średniej został tymczasowo aresztowany wraz ze swoim kumplem za napaść na uczennicę na tle seksualnym.

Został oczywiście zwolniony z aresztu i częściowo oczyszczony z zarzutów, ale tego rodzaju perypetie sprawiły, że nie wybrano go do kadry. Na pocieszenie powiedziano mu, że pod względem sportowym nadawał się jak nikt inny.

Podobnie wyglądały jego przygody z życiem uczelniany. Wybrał Kansas, zaliczył epizod z Maryland, aby ostatecznie wylądować w Cincinnati. Wciąż był dobry, ale jak smród ciągnęła się za nim opinia zawodnika, który nie sprostał oczekiwaniom.

Nie wiem czy pamiętacie, ale Lance Stephenson został wybrany przez Indianę Pacers z 40. numerem draftu. Do dziś wspomina sytuację, kiedy tuż przed nim swój wybór ogłaszali New York Knicks. I Adam Silver zaczął:

With the 39th pick, the New York Knicks select: Lan… Landry Fields

1

Wyobrażacie sobie? Reprezentować własne podwórko w najlepszej lidze świata? To byłoby coś. Mimo wszystko, mam wrażenie, że Stephenson nie żałuje, że został wybrany przez Larry’ego Birda. Bo choć pierwsze dwa sezony okazały się być dla niego lekko mówiąc słabe, jego talent rozbłysnął w trzecim. Grał jak za dawnych czasów i aktualnie jest jednym z moich ulubionych graczy w lidze. Bird zaproponował mu wtedy dość długi, ryzykowny kontrakt. Opłacało się, bo Lance daje z siebie wszystko na boisku. Broni, punktuje, biega i walczy. Wielu wciąż zarzuca mu, że podejmuje czasami głupie decyzje rzutowe, ale miejmy nadzieję okrzepnie z czasem.

Lance, chłopaku, liczę na Ciebie! Udowodnij, że się da. Że nikogo nie zawiodłeś.

[vsw id=”kJnq98H_01A” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

[Kuba]