WTMW.

No nasza jedenasta wspólna wigilia Bożego Narodzenia, wiedzieliście o tym?

Poza tradycyjnymi życzeniami zdrowia i spełnienia na życiowym polu, przyjmijcie proszę podziękowania. Dzięki, że jesteście i czytacie. Czasem się na siebie złościmy, ale koniec końców i tak spotykamy i razem śmiejemy. Z niektórymi nawet pograłem w kosza w tym roku przy okazji GWBA Camps. Smacznej choinki w szczególności dla:

1. DariO
2. Alek
3. Dawid
4. Dominik
5. Igor
6. Julek
7. Krzysiek S
8. Lesław
9. Bobciu (mój najgorszy Przyjacielu!)
10. Marcin B
11. Mariusz
12. Mateusz D ♟
13. Rafał
14. Remik!
15. Łukasz 💣
16. Artur
17. Mateusz Cz
18. Marcin O
19. Filip
20. Daniel
21. Tomek O
22. Marcin T
23. Robert
24. Aleks
25. Kamil

Swoją drogą refleksja. No, nie jest już tym samym zawodnikiem co jedenaście lat temu*. Coraz więcej potrzebuję snu, no i przybyło mi obowiązków. Takich prozaicznych. Znacie to, albo dopiero poznacie. Dlatego wybaczcie proszę brak rzetelnej relacji z horrendalnej, bo aż jedenastomeczowej kolejki NBA. Dziś chcę świętować, czego i Wam serdecznie życzę. Parę luźnych wniosków i lecimy się łamać opłatkiem!

Rockets 106 Pacers 118

Domantas Sabonis z wozu (Litwin ma problem z łydką) i nagle odblokowany zostaje potencjał Mylesa Turnera. No niepojęte: 32 punkty 10 zbiórek 2 bloki 14/18 z gry. Inna sprawa, że Pacers na wyjeździe, a Pacers przed własną publicznością do dwa, całkowicie odmienne zespoły. Gospodarzy czeka seria transferów, jestem przekonany. To znaczy o ile szefostwu starczy odwagi i kompetencji. Ostatnie lata wyglądają nieciekawie pod względem budowania kadr.

Pelicans 110 Magic 104

Brandon Ingram przy współudziale Josha Harta i Devonte’ Grahama wytrzymali napór Orlando w drugiej połowie. Brakowało wsparcia z ławki, brakowało zbiórki, absencje zaliczyli między innymi Valanciunas i Nickeil Alexander Walker, ale uciągnęli końcówkę.

Hawks 98 Sixers 96

Tutaj chciałbym się zatrzymać, bo jestem zbudowany tym, co widziałem. Bez Trae Younga i Clinta Capeli. Bez Gallinariego, Lou Williamsa i Kevina Huertera – ATL grała bardzo FAJNIE! Nie było oczywiście tak błyskotliwie, ale…

• obrona wyglądała dużo lepiej – nie miała dziur jak Young czy Huerter
• podobał mi się ten obwodowy Skylar Mays (14 punktów 11 zbiórek) dobrze zbudowany, biegający, przytomny, dobry ciąg na kosz, nie stanowi mismatchu w obronie.
• uwielbiam co zobaczyłem u Onyeka Okongwu (13 punktów 8 zbiórek 3 bloki) chłopak łapał blokiem nawet tak dynamicznych ludzi jak Tyrese Maxey. Wiele akcji podkoszowych zepsuł Sixers swym zasięgiem. Kilkukrotnie ograł też szybkością i techniką Embiida na low post!
• Bogdan Bogdanovic (4/17 z gry) wyszedł z ławki, przestrzelił chyba pierwszych dziesięć rzutów, ale w czwartej kwarcie był LIDEREM, jakiego Hawks potrzebowali, najlepszych graczem na placu. Zdobył bodaj 10 ostatnich punktów Hawks! Także gratulacje i czapa z głów. Na minus obrona, raz po raz gubił kogoś za plecami.
• Cameron Reddish (18 punktów) ma najlepszy pierwszy krok w ekipie, potrafi zdobywać punkty, ale trochę jeszcze nie panuje nad darami natury. Ciało mu lata na wszystkie strony. Tym niemniej, mega prospekt.
• John Collins najlepsze przypadło na początek meczu, potem już faule i Embiid przyćmili chłopaka.

Hawks umiejętnie podwajali (nie one pass away) i rotowali, zaskakiwali obroną strefową, grali z dobrą energią i podobali mi się bardzo. Philadelphia z kolei wygląda dennie. Akcje dwójkowe Embiida z Currym, szarże podkoszowe (w prostej linii) Tobiasa Harrisa, okazjonalna ucieczka za plecy skrzydłowego, najczęściej Thybulle’a i to wszystko. Ofensywa siermiężna i przewidywalna. Tak się złożyło, że Embiid nie miał najlepszego dnia. Miał dobrą okazję do wyrównania w ostatniej akcji, ale spudłował. Doc Rivers jest do zwolnienia, ale to wiemy nie od dziś.

Pistons 112 Heat 115

Długo się męczyli ludzie Erika Spoelstry. Bez podkoszowych, czy też w ogóle bez graczy drugiej linii gra się trudno. Tym niemniej Tyler Herro (29/4/4) Kyle Lowry (21/4/6) i pominięty w drafcie Max Struss (26/6) dociągnęli, co mieli dociągnąć. Mocne psychicznie chłopaki. Jeśli wróci podstawowy skład i cały zebrany w tym zespole talent uda się zaprząc do wspólnej pracy, Miami na widoki na finały konferencji albo i lepiej.

Wizards 124 Knicks 117

Bohaterem wieczoru przywrócony do życia Kemba Walker (44 punkty 9 zbiórek 8 asyst) ale nie ustrzegło to Nowojorczyków przed porażką. Tym bardziej dotkliwą, że odniesioną z rąk Wizards bez Bradleya Beala.

50-letni Alan Hahn, komentator z ramienia Knicks nazwał Evana Fourniera “pachołkiem parkingowym”. Francuz faktycznie nie popisał się w obronie, a po drugiej stronie parkietu zanotował 2/13 z gry. Mówiłem, że presji Madison Square Garden robi swoje. Razem z Kembą stanowią obwodowy duet anty defensorów. Dodaj łatwo frustrującego się Juliusa Randle (to naprawdę nie jest inteligentny zawodnik) a otrzymasz 124 punkty w łeb.

Bucks 102 Mavericks 95

Khris Middleton (26 punktów 5 zbiórek 7 asyst) z resztką składu mistrzów nie miał wcale łatwego zadania by oprawić Mavericks u siebie. Nawet jeśli nie wystawili piątki czołowych graczy (Luka, KP, THJ, Kleber, Bullock). Pół meczu musieli gonić Jalena Brunsona (19/4/8) szarżującego z piłką i dopiero oparcie na talencie indywidualnym Khrisa, Jrue Holidaya oraz.. DeMarcusa Cousinsa, pozwoliło przeciągnąć wynik na swoją stronę.

Hornets 115 Nuggets 107

Niestety Denver znów nie popisało się w obronie. Zdaje się, że gra w osłabieniu w dłuższym horyzoncie czasowym odbiera graczom ochotę do pracy. Nikola Jokic (29 punktów 21 zbiórek 5 asyst) robi swoje, można powiedzieć, że w pojedynkę stanowi zespół na atakowanej połowie, ale defensywnie sam wiele nie wskóra. 38:13 dla Hornets w czwartej kwarcie. 7 trafień zza łuku Szerszeni versus 0/11 spoza pola trzech sekund Denver.

Thunder 101 Suns 113

Bez środkowego Derricka Favorsa, w zasadzie skazani na porażkę byli młodzi goście. W rzeczywistości znów pokazali, że drzemią w nich spore możliwości. Phoenix niby mecz pod kontrolą od pierwszych minut, ale sporo nieskuteczności wdarło się w środkowej części, Thunder objęli nawet na chwilę prowadzenie, a Chris Paul zmuszony był rzucać do kosza. Ostatecznie jednak hierarchia została przywrócona: 30 punktów Devina Bookera, 37:21 w trzeciej ćwiartce.

Wolves 116 Jazz 128

Karl Anthony Towns w ostatniej chwili został poddany kwarantannie stąd goście nie mieli papierów na podjęcie walki. Malik Beasley korzystając z drop coverage środkowych miotał co prawda bomby w stronę obręczy Utah, ale nie zmieniło to wyniku. Ten w drugiej połowie był niezagrożony. Piłka meczowa tradycyjnie dla Donovana Mitchella: 28 punktów 50% z gry.

Grizzlies 104 Warriors 113

Lubię niedźwiadki, ale mają jeszcze sporo do poukładania. Steph Curry podeptał wszystkich, z linijką 46 punktów 4 zbiórek i 4 asyst jest największym kozakiem tej kolejki i nie tylko. 8/14 zza łuku 12/12 FT. Jednocześnie najlepszy występ w zawodzie zaliczył Gary Payton II, syn legendy lat dziewięćdziesiątych. Tata musi być dumny!

Spurs 138 Lakers 110

Kobe Bryant się w grobie przewraca. Przez koszykarski internet jak tsunami przeszedł dziś fragment, na którym LeBron gra w ataku jeden na pięciu. No, takich wynalazków jak w Lakers nie ma nigdzie w tym sezonie. Blamaż to zbyt blade określenie. Plajta kompletna. Na wypadek gdybyście co poniektórzy naiwnie wierzyli w szalony zryw w drugiej części sezonu i rewolucyjne transfery. Po pierwsze żaden mistrz NBA po blisko połowie sezonu nie notował nigdy 50% bilansu zwycięstw. Po drugie Rob Pelinka ze współpracownikami pozbyli się całej głębi, rozsprzedali młody skład, aby budować sukcesy wokół LeBrona, Westbrooka i Davisa. Ryzyko się nie opłaciło.

Dziś 30 punktów przy 11/11 z gry rzucił im Keita Bates-Diop. Gość ma w karierze średnią 5.0 punktów i gdybym pokazał Wam jego zdjęcie, nie wiedzielibyście kto to. Także ten.

Jeszcze raz, wspaniałych świąt! Bartek Gajewski 🌲

*nie jestem, ale jeszcze Was zaskoczę!