Najlepsza obrona w NBA

101 punktów traconych na 100 posiadań to pierwszy defensywny rating w NBA i oczywiście należy do Golden State. Nic dziwnego, że odnosząc 36 zwycięstwo u siebie (bilans 36 – 2!) wyrównali rekord organizacji. Czyja to zasługa? Większość pewnie pomyśli najpierw o Andrew Bogucie i słusznie. Wielki Kangur mistrzowsko patroluje pomalowane i nawet nie dostarczając zbyt wielu punktów robi mnóstwo pożytecznych rzeczy. Potrafi po zbiórce przekołować piłkę na własną połowę, stawia potężne zasłony, jest nie do przepchnięcia w grze tyłem i pilnuje deski w obronie. Przy tym w ataku wcale nie jest rozpulchnionym drewnem! Ma wspaniałą wizję parkietu, dostrzega atakujących kosz kolegów i potrafi zagrać w low – post. Ilekroć dostanie tam piłkę dzieje się mnóstwo dobrego i dziwię się, że ma to miejsce tak rzadko. Australijczyk trafił przeciwko Portland 5/6 rzutów, wszystkie spod kosza, wykończył pick and rolla z Klayem i parę razy zapunktował półhakiem. Bardzo fajny mecz w jego wykonaniu!

Moim ulubieńcem w obronie Dubs jest mimo wszystko Draymond Green. Ten chłopak to bestia w obronie! Wczoraj nie dawał żyć Aldridge’owi. Utrzymywał się na nogach, nie pozwalał przepchnąć, krył bardzo wysoko na półdystansie i zawsze przystawiał mu rękę na twarz. Zdominował deski, z których zebrał aż 14 piłek, a i w ataku był bardzo przydatny. Rolował po zasłonach, otworzył Curry’emu wiele pozycji dzięki pickom, trafił trójkę i kończył z energią pod koszem. Jeden z moich ulubionych graczy w NBA, ale i tak muszę przyznać, że nie zasługuje na maksymalny kontrakt, o którym marzy.

Na koniec dwa słowa o Barnesie. Wygryzł z pierwszego składu Iguodalę (wczoraj kiepski mecz, podobnie jak cała rezerwa) i pokazuje, że Kerr wcale nie postradał zmysłów desygnując go do pierwszego składu. Przede wszystkim bardzo agresywnie atakuje kosz, nie boi się gry na kontakcie, umie pobiec do kontry i wykończyć spod kosza, a co najważniejsze – świetnie wygląda w pełnej zasłon i ścięć koszykówce Steve’a Kerra. Harrison również mądrze dzielił się piłką i pomagał na deskach, nie wymuszał przy tym rzutów z daleka, dla mnie – cichy bohater meczu.

Liderów dwóch

Wiadomo, nic odkrywczego w tym podtytule nie napisałem. Portland opiera się na grze swoich dwóch gwiazd, a choć ich współpraca wygląda bardzo fajnie i stanowią jeden z najbardziej zgranych duetów w lidze, to na Warriors nie wystarczyło. Mimo to nie ma co złamywać rąk, bo zwłaszcza co do Aldridge’a mam parę pozytywnych informacji. Czyżby on dodawał rzut za trzy do arsenału na stałe? Przeciw Golden State trafił zza łuku dwa razy, za rok może już być prawdziwą stretch-four, a wtedy klękajcie narody!

CZYTAJ DALEJ >>