Z resztą, nawet bez agresywnej obrony i tak wielu pozycji by nie wykreował. Niewiele widzi: instynkt każe mu najpierw spojrzeć na kosz, dopiero później na kolegów. Trzeba jednak Baylessowi oddać, że rzut ma nieprzeciętny, zwłaszcza po koźle na półdystansie.

Jastrzębie tradycyjnie już, bardzo mądrze kontrolowały tempo gry i rozrzucały obronę rywali w pierwszej połowie, w której popełniły tylko siedem strat. W trzeciej kwarcie coś popsuło się przy bardzo chętnie wyprowadzanych przez Hawks kontratakach, kiedy to na potęgę piłkę zaczął gubić Schroeder. Ostatecznie zanotował on sześć strat, ale nadrobił to z nawiązką rozdając dziewięć asyst, najwięcej w meczu i raz po raz penetrując pod kosz bezradnych Kozłów. Młody Niemiec jest w czołówce najszybszych graczy świata, obwodowi Bucks byli wczoraj kompletnie bezradni wobec jego minięć. Ostatecznie jednak z kontrataków lepiej zagrali gracze Milwaukee zdobywając w ten sposób 15 punktów, o jeden więcej niż koszykarze Atlanty. Trzeba przyznać, że właśnie szybki atak trzymał Kozły w grze.

Najsympatyczniejszy i najbardziej niedoceniany

Nie znam nikogo, kto nie lubiłby Giannisa Antetokounmpo. Jego historia to American Dream, chłopak jest przesympatyczny, skromny i za najpóźniej dwa lata będzie gwiazdą tej ligi. Tym razem nie dawał sobie z nim rady nawet Demarre Carroll, który obrońcą jest przecież nieprzeciętnym. Antek wbijał pod kosz z łatwością, kończył kolejne wsady, jego euro – step przez długość nóg jest nie do zatrzymania i jak przy tym bronił! Agresywnie odcinał od podań, zablokował dwa rzuty i nikt nie zliczy ile prób ląduje daleko od kosza ze strachu przed długimi łapami Greka. W ataku opiera się na penetracjach, ale jak dołoży do repertuaru rzut za trzy – klękajcie narody!

A jaki zawodnik jest Waszym zdaniem najbardziej niedoceniany? Kandydatów jest pewnie ze dwudziestu i nie ma jednoznacznej odpowiedzi, lecz jednym z głównych na pewno jest Khris Middleton. Kris zagrał kolejny dobry mecz, kończył kontrataki, trafiał z półdystansu, również po grze 1-na-1 plus dołożył jedną trójkę. Bardzo podobała mi się postawa tego chłopaka, nie jest egoistą, sporo widział na boisku, rozdał pięć asyst, pomagał na zbiórce i wymuszał osobiste, które zamieniał na punkty.

W Atlancie oczywiście wszystko sprowadzało się do ruchu piłki, niesamowite jest to, że w większości zagrywek na koniec jest dwóch wolnych zawodników, mogących skończyć akcję! Kozły próbowały podwajać i odcinać od piłek oraz przecinać podania, ale ich gracze zostawali na zasłonach, a na to tylko czeka Kyle Korver. Z playbooka Hawks creme de la creme stanowią właśnie zagrywki na Kyle’a. Przez pierwsze trzy kwarty trafił on tylko jeden rzut, by w czwartej skończyć trzy razy z rzędu za trzy i praktycznie zamknąć mecz.

CZYTAJ DALEJ >>