Gdy w środowy poranek zadzwonił mój budzik, jeszcze zanim cokolwiek zaczęło do mnie docierać, sięgnąłem po telefon, by zobaczyć co nowego wydarzyło się przez noc w NBA. Znacie to dobrze, wszyscy tak robimy. Po chwili miałem już oczy jak pięć złotych, bo wszystkie serwisy sportowe obwieszczały, że oto King in the Fourth i King James łączą siły pod sztandarem w kolorze burgunda. Cóż za sojusz! A przecież dopiero co stawali do walki!

Przez dłuższą chwilę nie mogłem dojść do siebie, byłem w szoku nie mniejszym niż pan Kazimierz:

#Drogi biznes

Z początku cena wydała mi się zbyt wygórowana. Przecież Cleveland Cavaliers przez większość tegorocznego offseason jechali bez generalnego managera, a otwarte żądanie transferu przez Kyrie stawiało ich w dosyć nieciekawej sytuacji. Nawet najbardziej intratne oferty, które do nich napływały, wskazywały na to, że w przypadku ewentualnej wymiany oprócz Irvinga trzeba będzie pożegnać kogoś jeszcze. Blazers dawali Lillarda i Al-Farouq Aminu, ale w zamian chcieli Irvinga i Shumperta. Iman był również elementem oferty Spurs/Suns, w której Kyrie szedł do Spurs, a Cavs dostawali (m.in.) Bledsoe.

O innych scenariuszach nawet nie będę wspominał, bo i po co. Dość powiedzieć, że Cleveland swe wymagania określili jasno: za Irvinga chcieli startera-weterana, młodziaka na rookie kontrakcie i pick. Inni zwykle dawali mniej (albo chcieli więcej). Danny Ainge dał all-stara i startera, i to takich, którzy przyszły sezon (jak na warunki NBA) grają za jedzenie: 6.261 mln Thomas i 6.796 mln Crowder, zgodnie z życzeniem Gilberta dorzucił dryblasa z pierwszej rundy 2016, jakim jest Ante Zizić, a wszystko podsypał pickiem Nets. Bo go stać!

#Układ odniesienia

Bez wątpienia wymiana Cavs z Bostonem jest największą sensacją ostatnich miesięcy, patrząc na wielkość nazwisk zaangażowanych po obu stronach. Inni wielcy gracze, którzy ostatnimi czasy zmienili barwy klubowe, uczestniczyli w dużo bardziej jednostronnych transakcjach, przypomnijmy kilka z nich:

-> Chris Paul do Houston za Patricka Beverley, Lou Williamsa, Montrezla Harrella, Sama Dekkera, Darruna Hilliarda, DeAndre Ligginsa i pick.

-> Paul George do Oklahoma City za Victora Oladipo i Domantasa Sabonisa.

-> Jimmy Butler (+szesnasty pick) za Krisa Dunna, Zacha LaVine i pick nr 7.

-> DeMarcus Cousins i Omri Casspi do Pelicans za Buddy Hielda, Tyreke Evansa, Langstona Galloway, chroniony pick pierwszej rundy, oraz pick drugiej rundy.

#Obiekcje

Pytania o to, czy cena zapłacona za Irvinga nie była za wysoka podniosły się niemal od razu. Widziałem je już z samego rana, jeszcze leżąc na wyrze, gdy tylko wziąłem do ręki telefon. No cóż, jak powiedział sam sprawca całego zamieszania, “Trader Danny”:

Chcąc ściągnąć kogoś pokroju Irvinga, musisz słono zapłacić.

Wszystko prawda. Tylko że, kto jak kto, ale Ainge przepłacać nie lubi. A już na pewno nie jest skłonny oddawać picków i graczy darmo, w myśl powiedzonka “zamienił stryjek…” Dziś większość jest zdania, że Cleveland lepiej wyszło na tej wymianie, ale jutro może się okazać, że Cavs nie docenili Ainge’a i zrobili duży błąd.

Zarówno Thomas jak i Irving słyną z ofensywnych zdolności, jak i z tego, że w obronie nie są najmocniejszym punktem swych składów. IT miał lepszy ostatni sezon (w zasadzie był to sezon tak dobry, że nawet Celtics się tego nie spodziewali), ale tego, kto z nich jest lepszym zawodnikiem w zasadzie rozstrzygnąć się nie da. To, co ich różni, to wiek, kontrakt i potencjał.

CZYTAJ DALEJ >>