Zespół przegrał 13 z ostatnich 15 meczów, co skutecznie oddala Magic od stawki walczącej o playoffs. Nikt co prawda awansu nie zakładał, ale wobec tak słabej konferencji wypadałoby przynajmniej zbliżyć się do ósemki. To trzeci rok Jacquesa Vaughna jako głównego szkoleniowca. Jedynym powodem dla którego jeszcze nie stracił posady jest brak rzetelnego zastępstwa.

Nawet we własnej hali Magic (15-33) słyszą buczenie fanów, mimo całkowitego odpuszczenia walki na atakowanej tablicy nie są w stanie wybronić akcji, zaliczają 23. ranking defensywny oraz 27. ranking ofensywny. Przydałby się coach w nieco większym doświadczeniem.

#Thibodeau na wyjeździe z Chicago?

Mówi się, że sprzeczki z kierownictwem klubu zaszły już tak daleko, że nie sposób uzdrowić tych relacji. Thibs jest szanowany w kręgach koszykarskich, zbiera masę komplementów pod adresem defensywy, która od lat stanowiła filar Chicago, ale pomimo daleko większej dawki talentu w tym roku, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że coś w Bulls się zepsuło.

Defensywa już nie ta (105.5 puntków tracone średnio na sto posiadań to zaledwie połowa ligowej stawki). Rozmieszczenie graczy w ataku woła o pomstę do nieba. Zawodnicy są konsekwentnie przeciążani nadmierną ilością minut. Elastyczność myśli szkoleniowej w trakcie meczów również bywa kwestionowana.

Nie wiem na czym dokładnie polega różnica zdań z zarządem jednak należy włodarzom klubu oddać parę zasług.
a) nie przepłacają: z powodu nadmiernych oczekiwań finansowych pożegnali swego czasu Bena Gordona, Luola Denga i choć brzmi to okrutnie Nate’a Robinsona.
b) wiedzą co robią w drafcie: w ostatnich latach wybierali Gibsona, Noah, Butlera, Mirotica, Derricka Rose’a woleli od genialnego na tamten moment potencjału Michaela Beasleya.

#Pacers powrót do przeszłości 

Jak Wam się podobają retro jerseye klubu z Indianapolis?