Teraz nieco poważniej, jak wiecie Kevina Duranta straciliśmy do końca sezonu, wciąż doskwiera mu stopa, której pęknięcie nastąpiło 12 października, czyli ponad sześć miesięcy temu. Początkowo sztab medyczny klubu postawił diagnozę pt. 6-8 tygodni przerwy. Specjalnie powołani do ratowania stopy KD fachowcy w dziedzinie ortopedii mówią teraz, że przerwa powinna trwać 4-6 nie tygodni, ale miesięcy!!!

Zdaje się, że w klubie dano ponieść się presji wyniku. Jak wiadomo na starcie sezonu kość śródręcza uszkodził Westbrook, a Thunder zaczęli od bilansu 4-12. Durant powrócił po 7 tygodniach, aby skręcić kostkę w tej samej nodze. Nic poważnego przeto po dwóch tygodniach znów był w składzie. Tylko że noga zaczęła znów boleć, więc opuścił pojedyncze mecze w styczniu, wrócił na jedno spotkanie, kolejne dwa przesiedział. I co? Znów bieżące interesy okazały się ważniejsze od zdrowia – zamiast siedzieć z nogą w górze, KD pojechał do Nowego Jorku by  10 minut pohasać po parkiecie All-Star Game. Kolejno wystąpił w jednym meczu Thunder, zaczął narzekać na coraz bardziej odczuwalny ból i znów poszedł pod nóż. Problemem miała być podtrzymująca złamanie śruba. Tylko że po jej wyciągnięciu okazało się, że ból nie zniknął.

Teraz dowiadujemy się, że nie zagra w playoffs, o ile OKC awansują, a absencja może rozciągnąć się nawet na przyszły sezon! Jak mówię, Thunder musieli powołać dwóch niezależnych specjalistów by zdiagnozować temat i uświadomić sobie, że zawodnik wymaga kolejnej operacji.

Pytanie: czy klub z Oklahomy oszczędza na medykach podobnie jak dzieje się to w kwestii budżetu płacowego graczy? Przypadek Kevina podpowiada jedno: oto dlaczego NIE powinniśmy wywierać presji na powroty Derricka Rose, Paula George’a i innych herosów ligi.