Matthews czy Afflalo?

Twardy orzech do zgryzienia postawiono przed Terrym Stottsem. Który z rzucających-obrońców będzie pełnił w rotacji istotniejszą rolę? Wielką zaletą Wesleya jest znajomość ekipy i zagrywek, po stronie Arrona stoi możliwość przejęcia minut na niskim skrzydle. W pierwszym składzie miejsce pewnie utrzyma Matthews, ale kto będzie grał w końcówkach? Zapewne kluczowa będzie dyspozycja dnia, bo obaj zawodnicy mają podobne charakterystyki.

Graz piłką? Afflalo rzadko penetruje, gdy ma zagrać po koźle preferuje raczej rzut z półdystansu lub grę tyłem do kosza. Zazwyczaj łączy oba warianty i decyduje się na rzuty z odchylenia z kilku metrów. Matthews także rzadko atakuje obręcz w grze przodem. Gdy ma zagrać izolację albo rzuca z kilku metrów po koźle i chętnie z odejścia albo ustawia się do gry plecami. W odróżnieniu od nowego kolegi z zespołu stara się wepchnąć obrońcę pod obręcz, zajmuje pozycję głęboko pod koszem i bardzo fajnie kończy półhakami lub rzutami kelnerskimi. Podsumowując: w grze tyłem lepszy jest nabity Matthews. Na półdystansie więcej opcji oferuje zaś były gracz Nuggets.

Każdy z nich pewniej czuje się jako strzelec bez piłki. Trzeba przyznać, że Afflalo biega więcej, lepiej gubi obrońcę na zasłonach. Matthews często po prostu stoi i czeka na okazję. Na dystansie lepszy jest Wesley. I to zdecydowanie! Wbrew temu co się nieraz mówi o Arronie nie jest on graczem typu 3&D. Za trzy trafia jedynie 34%. Matthews, co udowodnił podczas konkursu trójek, jest jednym z najlepszych snajperów w NBA. Ładuje w każdym spotkaniu średnio trzy trójki na blisko 40% skuteczności.

[vsw id=”sCuD9HkqWDQ” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Ostatnim elementem jest oczywiście defensywa i pod tym względem to Afflalo wypada lepiej. Nie widać tego kompletnie w statystykach, ale jest wizualnie już tak, AA biega po zasłonach, trzyma rękę na twarzy solidnie kryje 1-na-1.  Matthewsa łapie się niekiedy stojącego na prostych nogach, daje się mijać.

Wake up Nicolas, wake up!

Tym trzecim w Oregonie od dawna był Nicolas Batum, niestety ten sezon nie należy w jego wykonaniu do najlepszych. Zalicza zaledwie 9.2 punktów, najmniej od debiutanckiego sezonu! W porównaniu z zeszłym rokiem mniej zbiera i asystuje, za trzy trafia zaledwie 28% prób! Gra Francuza stała się bardzo pasywna, często pozbywa się piłki bez pojedynczego spojrzenia na kosz, nie penetruje z pomarańczową w rękach i przestał robić to, z czym mi się kojarzył najbardziej: już nie ucieka bez piłki, by ściąć po końcowej. Spaceruje po obwodzie w ataku pozycyjnym, a w kontrze, jak już się od święta taka pojawi, na próżno go szukać. Wiecie ile osobistych wymusza? Skandaliczne 1,4!

CZYTAJ DALEJ >>