Wszystko to nie oznacza, że Nicolas stał się zupełnie bezużyteczny, ale większe zaangażowanie go w ataku powinno stanowić klucz do walki Blazers w playoffs. Za co mogę zatem Batuma pochwalić? Wciąż jest on czołowym defensorem na obwodzie, przecina podania i niestrudzenie gania za swoim zawodnikiem w obronie. Pomaga na tablicach, skąd zgarnia 5.5 piłki na mecz oraz nie stracił przeglądu parkietu, wciąż obsługuje partnerów dokładnymi podaniami, a także dba o ruch piłki. Doceniając jego zasługi, muszę przyznać, że spodziewałem się po Mistrzu Europy więcej. Obecna dyspozycja na pewno nie wystarczy do walki o tytuł.

[vsw id=”jVntLx8NhdE” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Do wyboru, do koloru

Duże pole do wyboru ma coach Stotts, jeżeli chodzi o wybór centra. Jest to jednocześnie pozycja na której niezależnie od tego, kto zostanie wystawiony, zawsze będą spore braki, lecz każdy w rotacji oferuje inne zalety:

Center o nastawieniu defensywnym, nastawiony na obronę w grze tyłem do kosza – oto Robin Lopez. Brat Brooka to dobry zbierający, mocno się ustawia na nogach i nie pozwala przepchnąć. Nikt w Oregonie tak jak on nie udziela pomocy przy penetracjach i nikt lepiej nie blokuje – 1.6 BPG. W ataku bazuje na zbiórkach, dobitkach i ewentualnym wykończeniu po zajęciu pozycji głęboko pod koszem.

Wolicie środkowego o profilu ofensywnym? Chris Kaman to Wasz człowiek! Świetny w grze pick and pop, stawia mocne zasłony, posiada nieprzeciętny rzut z półdystansu, z którego skwapliwie korzysta, tyłem do kosza również potrafi zagrać. Nie zaniedbuje zbiórki, PER-36 minut notuje rewelacyjne 11,9 RPG! Zgarnianie piłek z tablic to jednakże bodaj jedyna zaleta reprezentanta Niemiec w obronie. Naprawdę nie wiem, czy jest gorszy defensywnie center w lidze. Daje się przepychać pod kosz, śpi przy pick and rollach, a o pomocy przy penetracji nigdy chyba nie słyszał. Z nim na parkiecie rywale trafiają w pomalowanym dosłownie wszystko, szczególnie obwodowi mają używanie. Wadą Chrisa jest koszmarne poruszanie się na nogach i spóźniona reakcja.

Nie tylko Bargnani wśród graczy występujących na środku lubi rzucać trójki! Okazuje się, że Meyers Leonard oddaje prawie tyle samo rzutów zza łuku, co za dwa! I uwaga – z dystansu 11. numer draftu 2012 sypie z 44% – skutecznością! Bliżej kosza bazuje głównie na dobitkach, jest drewniany w swoich ruchach. Pomaga na deskach, choć musi się nauczyć lepszego zastawiania.

CZYTAJ DALEJ >>