Już myślałem, że uporałem się ze wszystkim, a teraz czekała mnie trzecia operacja. Nie wiem, czy ktokolwiek wrócił do gry po trzech operacjach kręgosłupa… [Michael Porter Junior]

Michael Porter Junior został wybrany z czternastym numerem draftu w 2018 roku. Wysoko w ujęciu ogólnym, ale znacznie poniżej potencjału. Pod względem talentu i warunków był w ścisłej topce rocznika, a był to rocznik fenomenalny: Doncić, Trae Young, DeAndre Ayton, Mikal Bridges, SGA… Wybór Portera był jednak inwestycją bardzo wysokiego ryzyka, a korzyści niepewne i odległe w czasie. Brak było świeżych dowodów na jego umiejętności. Rozegrał ledwie trzy mecze na uczelni. Do tego wielka czerwona flaga z napisem “problemy z plecami” w tak młodym wieku… dla wysokiego koszykarza (208 cm) brzmi to często  jak wyrok. Pierwszą operację przeszedł w wieku 17 lat, po rozegraniu zaledwie 53 minut w sezonie, jako pierwszoroczniak Missouri. Gdyby draft do NBA był po liceum, prawdopodobnie poszedłby w pierwszej trójce. Co za tym idzie, Denver zdecydowali się wziąć go z czternastym wyborem.

#NBA

Ze względu na drugą operację pleców, przesiedział cały pierwszy sezon NBA. Jego prawdziwy debiut był obiecujący. W skróconym, pandemicznym sezonie 2019/2020 rozegrał 55 z 73 meczów i wszystkie gry playoffs. W kolejnym był już starterem i wykręcał statystyki na poziomie 19 punktów i 7 zbiórek przy skuteczności 45% zza łuku i 54% z gry. Można powiedzieć, że MPJ wyglądał wtedy w zasadzie jak MIP. Opuścił tylko jedenaście spotkań, więc wszystko w normie. Idylla nie trwałą jednak długo. Na początku dziewiątej kolejki sezonu 2021/2022, w meczu z Houston, odnowił mu się uraz pleców:

Sytuacja nie wyglądała groźnie, ot, niedowieziona kontra, materiał do Shaqtin’ a Fool, ale Porter nie był w nastroju do żartów. Od pierwszych kroków do powrotu do gry wiedział, że coś jest nie tak. Nie wrócił już w tamtym sezonie na parkiet.

#3rd strike, out!

W wieku niespełna 23 lat przeszedł trzecią operację pleców. Gra w koszykówkę, oparta na biegach, skokach, zmianach kierunku i kontakcie z przeciwnikiem, to dosłownie koszmar dla ludzi z dyskopatią.

Nigdy nie miałem planu B [Michael Porter Jr.]

Najgorsze w tego typu problemach jest zmaganie się z ciągłym bólem. Nie jest to coś, co leczy się tylko operacją i rehabilitacją, bo strach przed nawrotem tego bólu powoduje, że człowiek wyrabia sobie inne nawyki ruchowe.

Najgorsze było to, że nie wiedziałem, czy uda mi się wrócić do uprawiania sportu. Mam siłę woli i charakter, żeby ciężko trenować, ale nie miałem pewności, czy moje ciało mi na to pozwoli. Były dni, w których zaczynałem w to wątpić, ponieważ zmagałem się z tak wielkim bólem. Te chwile były najgorsze.

Zawodnik zniknął z radarów niemal kompletnie, pogrążając się w trudnym i żmudnym procesie rehabilitacji. Urazy pleców mają to do siebie, że potrafią odnawiać się dosłownie “z niczego”, niespodziewanie. Jak ten program w telewizji: “wstajesz i wiesz.” Wielu zawodnikom NBA “złe plecy” naznaczyły już kariery, pierwsze nazwiska, jakie przychodzą mi do głowy to Larry Bird, Gheorghe Muresan, Steve Kerr, Ben Simmons… Porter Junior był również jednym z nielicznych, którzy stawali w obronie tego ostatniego, znał jego schorzenie lepiej niż sam by chciał.

Gheorghe Muresan: niech żyje ból zęba

Na początku tego sezonu wrócił i nie miał większych problemów. Statystyki 17/5, u podstawowego zawodnika drużyny na szczycie konferencji wyglądały solidnie. W siatce mieścił średnio trzy trójki w meczu, na skuteczności powyżej 41%. To już wynik wybitny.

#Boy Wonder

Niemniej, nowa, postrehabilitacyjna rzeczywistość, z jaką zmagał się MPJ, była czymś zupełnie odmiennym od tego, do czego był przyzwyczajony. Wszak w podstawówce i liceum uznawany był za jednego z najlepszych zawodników w kraju. Według zunifikowanych rankingów rekrutacyjnych na rok 2017 ustępował w “wycenie” jedynie Marvinowi Bagleyowi III, plasując się przed Mo Bambą, Aytonem czy Colinem Sextonem.

Jeśli można w tym szukać jakichkolwiek pozytywów, to z pewnością własne ciało nauczyło go pokory i wejście w buty gracza zadaniowego, przyszło mu znacznie łatwiej. Z nieokrzesanego pierwszoroczniaka, jakim był na początku kariery, stał się jednym z  filarów ekipy Mike’a Malone.

Defensywnie wciąż zdarzają mu się głupie błędy. W rundzie finałowej kilkukrotnie palił się mentalnie, nie mógł przełamać niemocy zza łuku stąd trener zastępował go takimi postaciami jak Bruce Brown czy Christian Braun. Tym niemniej,  zasięg ramion i mobilność Portera pozwala na skuteczną obronę na piłce, a gdy trafia do kosza, jego wartość na boisku jest wysoka.

Pierścień mistrzowski, który MPJ wkrótce założy na palec powinien wyłącznie dodać mu skrzydeł. Tym bardziej, że będzie to pierwsze lato w NBA, którego nie poświęci na powrót do zdrowia, a Bruce Brown może odejść z Denver. Michael ma dopiero 24 lata, zdaniem klubowych lekarzy jego fizyczny potencjał jeszcze nie został w pełni spożytkowany.

Mój potencjał różni się od tego. co prezentowałem będąc zdrowym. Może nie jest mi dane bycie najlepszym zawodnikiem w NBA. A może jest, nie wiem. Ale tak długo, jak będę mógł powiedzieć, że z tym co miałem zrobiłem wszystko, na co było mnie stać, to będzie dla mnie miarą sukcesu. [MPJ]

[BLC]

Jeszcze tylko dziś i jutro można zamawiać nasze koszulki.  Pre-order zbieramy do 30 czerwca. Cena koszulki z przesyłką to 99 złotych polskich. Zainteresowanych proszę o skorzystanie z linka:

https://ssl.dotpay.pl/Wsparcie+Gwiazd+Basketu=99

Następnie (najlepiej z tego samego maila, którego podaliście przy płatności) wyślijcie do nas maila określając:

1. wersję koszulki (1-6)
2. rozmiar (tabela rozmiarów znajduje się na końcu)
3. kolor (biały / czarny)
4. oznaczenie paczkomatu lub adres, na który ma być wysłana paczka
5. numer telefonu
6. adres email

Skrzynka redakcyjna ma adres: gwiazdybasketu@gmail.com

Wersja 1.

Wersja 2

Wersja 3.

Wersja 4.

Wersja 5.

Wersja 6.

UWAGA:

• sprzedaż ma charakter pre-orderu
• składanie zamówień zamykamy w piątek (30 czerwca)
• termin realizacji zamówienia to 14 lipca