“To już jest koniec, i nie ma już nic, jesteśmy wolni… możemy iść” – szlagier Elektrycznych Gitar to chyba najbardziej ograny evergreen podczas wszystkich zakończeń roku szkolnego, jak Polska długa i szeroka. Równie dobrze pasuje on do rzeczywistości kibica NBA, bo gdy tylko playoffs wyłonią mistrza, liga zwyczajnie zamiera, a my, w desperacji, łapiemy się tematów zastępczych, jak turniej olimpijski, draft czy inne plotki transferowe.

Ogólnie rzekłbym “you know the drill”, gdyż bawimy się w ten sposób przecież nie od dziś. Tak zwany sezon ogórkowy to również dobra pora na podróż szlakiem wspomnień. A że w roli przewodnika po kartach historii występuję w swych artykułach aż nader często, to wykorzystując letni vibe w NBA, chciałbym Wam przypomnieć ostatni występ Michaela Jordana w Meczu Gwiazd, a więc zabrać Was w podróż do roku 2003…

#The game of all games

Wśród Meczów Gwiazd rozgrywanych po roku 2000 ciężko doszukać się równie często wspominanego spotkania jak ten z 2003. Poza wielką wygrana przez Wschód batalią, 155-145 po dwóch dogrywkach, mecz miał jeszcze jeden smaczek. Był to ostatni występ Michaela Jordana w tej prestiżowej imprezie. Rok wcześniej Jordan zaliczył w Meczu Gwiazd wynik daleki od tych, do jakich nas przyzwyczaił, czy nawet w porównaniu do swoich średnich występów w Wizards.

Retro NBA: wzloty i upadki Michaela Jordana w Washington Wizards

W ciągu 22 minut spędzonych na boisku zdobył 8 punktów, 4 zbiórki i 3 asysty. Było wiadomo, że w swoim ostatnim meczu zrobi wszystko, by godnie pożegnać się z Weekendem Gwiazd, czyli z imprezą, której zawdzięcza część swej powietrznej legendy.

Skrzydłowy Washington Wizards oddał w spotkaniu 27 rzutów (najwięcej w stawce). Precyzją daleki był już od formy z najlepszych lat (9-27), ale linijkę 20/5/2/2 udało mu się uskładać. Jego dziełem było też kilka akcji, które poderwały publiczność z krzesełek i pokazały, że stary wilk jeszcze potrafi nauczyć młodych kilku sztuczek…

Albo może raczej, że stare sztuczki wciąż działają, bo przecież takich rzutów jak ten fade-away naoglądaliśmy się przez lata niemało.

#Grand gesture

Nominacje do All-Star Game 2003, jeśli spojrzeć na ilość głosów, przedstawiały się następująco:

EAST

C Ben Wallace 1,123,090
F Vince Carter 1,300,895
F Jermaine O’Neal 940,958
G Tracy McGrady 1,316,297
G Allen Iverson 1,155,897

WEST

C Yao Ming 1,286,324
F Tim Duncan 1,179,955
F Kevin Garnett 1,086,780
G Kobe Bryant 1,474,386
G Steve Francis 966,669

Poza klasycznym podziałem na obrońców, skrzydłowych i centra, widzimy tu również, że to Vince Carter powinien był wyjść w pierwszej piątce. Niemniej, zawodnik Toronto zdecydował się odstąpić swe miejsce Jordanowi:

Miałem nadzieję, że Jordan skończy głosowanie jako starter, ale jeśli nie, wiedziałem już, że odstąpię mu miejsce [Carter]

Nie było to wydarzenie bez precedensu. Gest Cartera docenił Isiah Thomas, wówczas trener Pacers, wybrany na trenera ekipy East. On sam w 1987 roku wykonał podobny gest dla Juliusa Ervinga, przerywając tym samym swój streak pięciu powołań do ASG z rzędu w ciągu pięciu pierwszych lat w lidze (jedyny w historii). Przed nim, podczas Meczu Gwiazd 1978 roku Doug Collins zrobił coś podobnego dla Johna Havliceka, a w 1992 roku Tim Hardaway ustąpił dla przerywającego koszykarską emeryturę Magica Johnsona, który w trzy miesiące po ogłoszeniu swego pozytywnego wyniku na HIV rzucił 25 punktów i rozdał 9 asyst w drodze do MVP turnieju.

Dla Jordana również zbliżał się ważny jubileusz, mecz rozgrywano ledwie osiem dni przed jego czterdziestymi urodzinami. Z uwagi na jego dziedzictwo w NBA wszyscy obserwatorzy byli zdania, że miejsce w składzie gwiazd mu się należy. w głosowaniu zdobył 1 082 909 głosów, co było piątym wynikiem na Wschodzie.

#MVP nie dla MJ’a

Szanse na zdobycie nagrody MVP All-Star Game były iluzoryczne, bo w spotkaniu dużo lepiej prezentowali się T-Mac (29/5/2) i Allen Iverson (35/7/5), niemniej w przypadku zwycięstwa wszystko było możliwe. Niestety, MJ przestrzelił swoje dwie ostatnie próby w regulaminowym czasie, najpierw przy stanie 120:119 dla East dał się zablokować Marionowi, a następnie, gdy Kobe wyrównał osobistym, chybił rzut na zwycięstwo. “Jeśli Isiah jest sentymentalny, piłka pójdzie do Jordana, jeśli chce wygrać, rozrysuje na T-Maca.” analizowali komentatorzy przed ostatnią akcją.

Jordan zrehabilitował się pod koniec pierwszej dogrywki, dając ekipie Wschodu prowadzenie, które mogliście oglądać na filmiku powyżej. Coach Adelman wziął timeout na 3 sekundy do końca i zdecydował się posłać piłkę do Kobe. Ten, faulowany przez Jermaine O’Neala trafił na linię z 3 osobistymi do wykonania. Trafił pierwszy i trzeci i znów, na tablicy wyników był remis.

W drugiej odsłonie dogrywki West odjechał już na kilka punktów. Jordan, siedząc na ławce obserwował jak nagrodę MVP wydziera dla siebie Kevin Garnett.

#Kobe vs Michael

Jest coś poetyckiego w tym, że to właśnie Kobe zdobył punkty, które zadecydowały o tym, że Wschód nie wygra tego spotkania.

Linijka Bryanta 22/7/6/3, a także skuteczność 8/17 z gry też zasługują na wzmiankę. Nie było to zresztą ich ostatnie spotkanie. Jakiś miesiąc później Lakers pokonali u siebie Wizards 94-108. Bryant zaliczył 55 punktów i 5 zbiórek, notując ponad 50% z gry i 9/13 trójek. Jedną z kluczowych akcji była ta, którą możecie zobaczyć poniżej:

During a recent appearance on 'Jimmy Kimmel Live', @johncusack spoke about the night he was courtside to witness an iconic exchange between Michael Jordan and Kobe Bryant.

So I went ahead and put this edit together… pic.twitter.com/tTlXMpyhCX

— Adam Howes (@Howsito) October 18, 2020

Aktor John Cusack, który był na tamtym meczu, tak relacjonował wymianę zdań, którą usłyszał podczas tego zagrania:

W którymś momencie musieli iść 1-na-1. Więc w którymś momencie Kobe zawołał to zagranie i wszyscy oczekiwali w napięciu co będzie. Kobe próbował wjeżdżać, ale MJ zagrodził mu drogę i przyjął szarżę. Sędziowie odgwizdali faul w ataku, a leżący na ziemi Michael wypalił do Bryanta. “Wszyscy w tym pieprzonym budynku wiedzieli, że nie zamierzasz podawać!” I obaj wybuchli śmiechem.

Po reakcji obu można było ostatecznie uznać, że scheda w NBA została przekazana.

[BLC]