WTMW.

Stating the obvious: w lidze NBA jest wielu utalentowanych zawodników, których wyniki / statystyki indywidualne najczęściej zależą od ekspozycji i sytuacji, w której się znaleźli.

Magic 104 Hawks 98

Realizuje się czarny scenariusz fanów Atlanty: absencja Trae’a Younga eksponuje braki ofensywne i brak playmakingu. Nieobecność Clinta Capeli sprawia, że obrona jest, krótko mówiąc, do luftu. Kiedy liderem ekipy jest Cameron Reddish (tak się skupił na byciu pierwszą opcją, że krycie gubił raz za razem) a z ławki wchodzi… Lance Stephenson… to wiesz, że oglądasz film klasy C. Delon Wright to jest żaden rozgrywający, chłop nie ma absolutnie warsztatu na startującego PG.

Magicy do łatania składu są przyzwyczajeni od lat, dla nich to norma. W roli głównej wystąpił dziś weteran Robin Lopez, przez którego Orlando budowało akcje w ataku pozycyjnym. Na koncie środkowego znaleźć możemy 10 punktów 5 zbiórek 11 asyst (!) i tylko jedną stratę. Jednocześnie w rankingach pierwszoroczniaków wciąż pnie się biały Franz Wagner, autor 25 punktów na 24 rzutach. Ekspozycję ma wielką więc korzysta. Założę się, że poza parkietem nie ściąga maski ani nie wyściubia nosa poza pokój hotelowy. Dla młodego brak Fultza, Isaaca, MCW, Cole’a Anthony’ego, Jalena Suggsa i WCJ to niepowtarzalna szansa na zbudowanie resume już w pierwszym sezonie. Z całą pewnością chłopak potrafi grać i (tu zwracam się do Roberta BLC) przydałby się nam artykuł na jego temat.

Cavaliers 101 Celtics 111

Cleveland są oczywiście sensacją rozgrywek, ale w chwili obecnej są bez trzech centrów: Jarretta Allena, Evana Mobleya i Eda Davisa. Wciąż dysponują co prawda postacią Kevina Love, ale jaki tam z niego środkowy? Chłop nie ma zdrowia aby od pierwszych minut ścierać się z bangerami pokroju Roberta Williamsa III.

Goście wyszli więc w piątce z gigantem Tacko Fallem. Osłabienie było ewidentne. Zarówno Tacko jak i Love przez cały wieczór uprawili deep drop coverage, czyli w obliczu zasłon cofali się na trzeci metr chodząc w obronie na krótkim łańcuchu jak pies burek. Boston nie robił nic wielkiego, szukali zasłon, po których dochodzili do bardzo dobrych pozycji. Poszła za tym skuteczność zarówno Jaylena Browna co Jaysona Tatuma. Zwłaszcza ten pierwszy (34 punkty 5/10 zza łuku) wpadł w doskonały rytm zapewniając swej ekipie komfortowe prowadzenie już w pierwszym kwadransie meczu.

Nie było rady. Cavs kontrowali zaangażowanymi podwojeniami, sprytem Ricky’ego Rubio, szybkością Garlanda, ale skuteczność zawodziła. Jeden jedyny Garland (28 punktów 6 asyst 50% z gry) oraz Love w drugiej połowie potrafili konsekwentnie realizować założenia tj. umieszczać piłkę w koszu. Cała reszta (Rubio, Markkanen, Osman) przeszła obok meczu.

Wyróżnienie i piłka meczowa wcale nie J-Brown, ale Robert Williams, który na tle gigantycznego Falla wyglądał jak szef, mobilny był jak nigdy. Sprawnie wychodził do podań, stawiał zasłony, rolował, przeszło przezeń wiele efektywnych akcji z rąk do rąk itd. Zresztą zobaczcie statystyki: 21 punktów 11 zbiórek 7 asyst 2 przechwyty 2 bloki 10/12 z gry! Aha, wiecie czy nie wiecie: pierwsze punkty od prawie dwudziestu lat (!) zaliczył w Bostonie “Iso Joe” Johnson, z braku laku przywołany przez Celtics na 10-dniowy kontrakt. To jest dopiero historia! Celtics wytransferowali chłopa 20 lutego 2002 roku.

Rockets 106 Bucks 126

Mało ciekawe spotkanie, goście sfrustrowani fizycznością mistrzów. Bucks wcale nie grali skutecznie, Khris Middleton (23 punkty 6 asyst) tylko w krótkich odcinkach przypominał gracza All-Star. Podobnie kolega Holiday (24 punkty 10 asyst). Wiedzieli natomiast kim się zająć by zapewnić sobie widoki na zwycięstwo. Autorzy niedawnych “sukcesów” ekipy gości Garrison Matthews i Eric Gordon stłamszeni, sfrustrowani fizycznym naciskiem. We dwójkę zdołali oddać zaledwie piętnaście rzutów, z czego trafili sześć. Cała reszta była wkalkulowana przez sztab Budenholzera. Wynik końcowy też się zgadza. Ozdobą spotkania jak dla mnie crossover i trójka Jordana Nwory. Imię zobowiązuję, chłopak jest mocny w ataku.

Nuggets 94 Thunder 108

Mecz potoczył się zupełnie inaczej niż zakładany scenariusz. Shai Gilgeous Alexander (27 punktów 11 zbiórek 12 asyst) gra wyjątkowy basket w ostatnich spotkaniach, chyba najlepszy w karierze. Co za tym idzie zespół noc w noc “jest w grze”, a żywotność i młodzieńczy wigor Thunder są widoczne. Wyrywają bezpańskie piłki, są pierwsi w kontrze, napadają. Statystyki miażdżące dla Denver:

• 60-39 na tablicach dla OKC!
• w piętnaście zbiórek ofensywnych
• 62:36 w polu trzech sekund

Nikola Jokić a przede wszystkim Will Barton tragiczni w obronie, całkowicie pozbawieni zaangażowania. Ogarnijcie dla przykładu tę akcję:

Tak, Thunder penetrowali ich bez mydełka Fa. Dziś znów grają i trochę się boję, że będzie podobnie. Sześciu graczy OKC z dwucyfrowym dorobkiem punktowym. Kiedy gra się klei każdy pała energią.

Clippers 105 Kings 89

Rzadko zdarza mi się dotrwać tak późno (mecze zachodniego wybrzeża rozpoczynają się o 4:30 w nocy). Nowi gracze (Reggie Jackson, Luke Kennard) na kwarantannie. Co mogę powiedzieć? W dalszym ciągu imponuje Tyrese Halliburton w roli grającego po zasłonie ball-handlera (22 punkty 13 asyst) i w tym miejscu jeszcze raz pozostaje mi odwołać się do wstępu. Buddy Hield jest oszołomem potrafiącym oddać osiemnaście rzutów za trzy.

Clippers mają fajne koszulki, w których jeszcze chyba nie przegrali. Coraz lepiej wygląda wracający po kontuzji Serge Ibaka (17 punktów 7/9 z gry przez dwadzieścia minut) do tego znakomita trzecia kwarta w wykonaniu Erica Bledsoe, któremu od czasu do czasu coś się przypomni. PG-13 nieskuteczny, ale pożyteczny jak zwykle (17 punktów 6 zbiórek 5 asyst). Wygrała drużyna mądrzejsza, lepiej zorganizowana. Tyle.

Other NBA news

-> Ulubieniec publiczności Derrick Rose zmuszony był poddać się operacji kostki. Opuści co najmniej dwa miesiące sezonu.

-> Luka Doncic trafił na kwarantannę. Co za tym idzie bożonarodzeniowe mecze, czyli świąteczny hit NBA będą w ekstremalnie okrojonym składzie.

-> Grupa typera tym razem 2-1. Zainteresowanych dołączeniem klasycznie zapraszam na maila:

[email protected]

Dobrego dnia wszystkim. b