Siemanko wszystkim! Na prośbę redakcji postanowiłem podzielić się z Wami swoimi doświadczeniami odnośnie treningu i regeneracji w przerwie letniej. Większość koszykarzy ma swoje przyzwyczajenia albo preferencje, niektórzy wolą dłuższy wypoczynek między sezonami, inni biorą się ostro do pracy, także przejdźmy do sedna!

Po ostatnim meczu następuje zwykle “uroczyste” świętowanie końca sezonu z drużyną. Szczerze mówiąc zorganizowanie tego przedsięwzięcia zależy od tego, jaki był “team spirit” czy zawodnicy dobrze się ze sobą trzymali, czy też było sporo zgrzytów. W większości przypadków następuje pożegnanie, po czym wszyscy rozjeżdżają się do domów.

Ja mam w zwyczaju robić sobie 2-3 tygodnie kompletnego lenistwa. W tym czasie staram się w ogóle nie dotykać piłki. Albo jest to jakiś wyjazd wakacyjny albo po prostu siedzę w domu i nadrabiam czas z bliskimi. Zwykle korzystam z odnowy biologicznej. Akurat w moim przypadku urazy są na porządku dziennym, więc priorytetem jest doleczyć wszelkiego typu kontuzje. Ważne jest dla mnie również, aby odpocząć psychicznie od “prozy życia” w czasie trwania sezonu. Taki reset psychiczny jest chyba ważniejszy niż ten fizyczny.

Reset

Z tego, co mi wiadomo, większość moich kolegów również potrzebuje wyczyścić głowę. Powodów może być milion:

• słaby sezon
• nagromadzenie stresu
• napięta atmosfera w szatni
• brak wypłaty na czas
• zbyt mała rola w drużynie
• konflikt z trenerem

Zwał jak zwał, reset jest potrzebny każdemu bez wyjątku. Po tym okresie ładowania baterii zabieram się do pracy. Od strony motorycznej i siłowej pomaga mi trener Bartosz Pasternak, a od strony koszykarskiej Tomasz Niedbalski. Najpierw ustalamy plan działania, w zależności ile mamy czasu do rozpoczęcia obozów przygotowawczych i zabieramy się do roboty.

Siłownia

Zacznijmy może od tego, co robię na “siłce”. Zwykle naszym podstawowym celem jest wzmocnienie ciała i prewencja przed kontuzjami. Jak już wcześniej wspomniałem nie jestem okazem zdrowia więc jest to dla mnie priorytetem. Tak więc początkowa faza to budowanie bazy pod cięższe i bardziej dynamiczne ćwiczenia. Zwykle zaczynamy od zrobienia delikatnej masy, tj. obudowania ciała mięśniami. Ten okres trwa ok 3-4 tygodni, po którym czuję wyraźny wzrost siły i jestem gotów, żeby rozpocząć bardziej dynamiczny trening, dzięki któremu będę miał kopa na boisku! Trener pojęcia litość nie zna, ale satysfakcja po wykonanej robocie i efekty, jakie widzę są bardzo budujące. Aż chce się ćwiczyć!

2-3 patenty i szlifujesz

Jeżeli chodzi o ćwiczenia stricte koszykarskie, to trener Tomek zawsze proponuje mi jakieś 2-3 nowe zagrania, które mogłyby się stać moim stałym trickiem. Skupiamy się na technice indywidualnej i poprawie największych mankamentów. Zwykle taki trening jest bardzo intensywny i trwa około godziny z małym okładem, ale gwarantuje Wam, że lekko nie jest! Do tego dochodzi kilkaset rzutów tygodniowo i mamy pełen obraz treningu w tygodniu. Staram się ćwiczyć 6 dni w tygodniu, nie licząc niedziel, bo regeneracja też jest częścią treningu. Warto o tym pamiętać. Zazwyczaj robię sobie jedną, długą, poranną sesję treningową. Czyli najpierw koszykówka, a potem siłownia.

Nie bój się jeść

Podczas tych intensywnych dni staram się słuchać mojej narzeczonej, która jest dietetykiem. Niestety różnie to wychodzi, ale staram się odżywiać zdrowo i przyjmować odpowiednią ilość kalorii. No i właśnie, jeśli nie dostarczysz ciału energii możesz zapomnieć o efektach treningowych. Jeść za mało / być znacznie poniżej dziennego bilansu kalorycznego to najgorszy błąd, jaki można popełnić trenując sport.

Od poprzedniego lata stosuję także zabiegi z kriokomory, średnio 2 razy w tygodniu. Czuję się po nich jak nowo narodzony. Gdy przechodzisz z -120 stopni do temperatury pokojowej wyrzut endorfin jest tak wielki, że zapominasz o zmęczeniu i czujesz się jak nowo narodzony.

Oczywiście nie zawsze jest tak fajnie i różowo. Zdarzają się dni, kiedy głowa odmawia posłuszeństwa. Dlaczego mam trenować, skoro nie ma meczów. Wówczas trzeba po prostu zacisnąć zęby i znaleźć wewnętrzną motywację, bo praca w tym okresie jest bardzo ważna. Czasem jest tak, że chcę sobie pospać dłużej i potem cały dzień biję się z myślami, że ten trening sam się nie zrobi. Ale w 90% przypadków wygrywam tę walkę, a jak nie, nadrabiam wszystko na przestrzeni całego tygodnia. Trzeba bezustannie nad sobą pracować, trzeba podnosić poziom, a ponieważ podczas wakacji tego czasu jest najwięcej, nie można go zmarnować!

Po kilkunastu tygodniach intensywnej pracy lubię pojechać gdzieś by poleniuchować przed samym sezonem. Tygodniowe wakacje nad morzem czy gdziekolwiek indziej podładowują akumulatory na długi czas. A, że robota została porządnie wykonana, o efekty jestem spokojny. Teraz dopiero mogę zaczynać kolejne rozgrywki!

[Jakub Koelner]

Dla tych, co nie znają: Kuba to obwodowy z Wrocławia, mierzy 183 cm wzrostu, urodził się w 1993 roku. Wielokrotny reprezentant młodzieżowej kadry Polski. Członek polskiego “Dream Teamu” który w 2010 roku wywalczył srebro na Mistrzostwach Świata do lat 17! Wychowanek WKK Wrocław, były zawodnik m.in. MKS Dąbrowa Górnicza, Trefla Sopot i PGE Turowa Zgorzelec. Gdzie zagra w nadchodzącym sezonie, nie zdradził. Trzymamy kciuki!

/polski-Dream-Team-gdzie-znajduja-sie-obecnie/