No dobrze, ale co się zmieniło? Czyżby podniósł się iloraz inteligencji boiskowej w Cleveland? A i owszem: wpisz nazwiska Luola Denga i Spencera Hawesa. Chłopaki nie muszą dysponować wybitnym zdolnościami, ale przynajmniej nie przeszkadzają w grze, jak zdarzało się to wcześniej. Nagle miejsca na grę zrobiło się więcej! Hawes w odróżnieniu od Varejao czy Thompsona wyjdzie na obwód i zasieje. W dniu wczorajszym 3/6 zza łuku! Akcja pick and pop? Proszę bardzo! Przestrzeń, szerokie rozstawienie, zagrożenie rzutem – ot cały sekret. Podlej to odrobiną magii w koźle Irvinga, jego umiejętnościami przedostania się pod kosz i nagle okazuje się, że Cavs wygrywają ostatnich 7 z 10 meczów.

Rzecz jasna nie byłoby zwycięstwa gdyby nie indolencja Reggiego Jacksona i wspomnianego już Lamba w rzutach z czystej pozycji.

Gospodarze zgadywali w obronie, nie wracali na czas do obrony i generalnie wyglądali jak w letargu. Być może nie miał kto na nich ryknąć (Perkins).

Statystycznie rzecz ujmując, Thunder zaliczają 0-3 odkąd na parkiet wrócił Westbrook. Jeśli jednak ktokolwiek z Was sądzi, że OKC są lepsi bez niego – pomyślcie raz jeszcze. Winę ponosi chemia, zawsze tak jest gdy do ekipy dołącza tak ważne jej ogniwo. Gracze potrzebują czasu by wejść w nowy rytm, odnaleźć pewność siebie czy jak w tym przypadku – pełnię sprawności po kontuzji. Dajcie im czas, ogarną!

Co do Cleveland. Chciałbym bardzo by dostali się do playoffs, nie mają szans z Pacers czy Miami w pierwszej rundzie, ale ten roster naprawdę stać na urwanie 1 meczu.

Ach, no i zapomniałbym: Kevin Durant 28 punktów, 10 zbiórek, 9 asyst (10/16 z gry).